Valarowie - charakterystyka.

1) Manwë.
Manwë cieszył się największą przychylnością Eru Ilúvatara. Był również najpotężniejszy spośród rodu Ainurów. Te dwie cechy sprawiły,że to on został Królem Ziemi. Władał wszystkim, co na niej żyło. Manwë najbardziej upodobał sobie wiatr i wszystkie strefy powietrza. To spowodowało, że jego przydomek brzmiał Sulimo, co znaczy Władający Oddechem Ardy. Kochał również ptaki. One w odwzajemnieniu tej miłości przylatywały i odlatywały na każde jego skinienie. Stały się jego posłańcami.

2) Varda.
Żoną Manwëgo była Varda, Pani Gwiazd. Była najpiękniejszą istotą, która kiedykolwiek została stworzona przez Jedynego. Jej urody nie da się opisać w żadnym języku. Varda najbardziej ukochała wszystkie strefy Ardy. Rzadko rozstawała się z Manwëm. Mieszkali razem na szczycie największej góry Ardy - Taniquetilu. Ich siły połączone razem sprawiały, że wiedzieli i widzieli wszystko, co działo się na Ziemi. Varda jest najbardziej czynna spośród Valier. Wysławiali ją Elfowie w swoich pieśniach. Nazywali ją Elbereth.

3) Aulë.
Aulë dysponował mniejszą mocą niż Manwë, jednak on również potrafił tworzyć. Podlegały mu wszelkie substancje, z których stworzona jest Arda. Wiele czasu Aule pracował nad tworzeniem Ziemi. Współpracował z Manwëm i Ulmem. Ukształtował wszystkie lądy. Jest mistrzem wszystkich znanych rzemiosł. Z łatwością tworzył rzeczy małe jak i duże budowle. To od niego najwięcej nauczyli się Noldorowie (szczep elfów) i jego najbardziej cenili spośród Valarów. Aulë pragnął tworzyć rzeczy nowe, aż w końcu stworzył Krasnoludy.

4) Yavanna.
Yavanna była żoną Aulëgo. Inaczej nazywano ją Darzącą Owocami. Nade wszystko kochała to, co rośnie w ziemi. Znała wszystkie gatunki roślin. Wylewała łzy za każdą przydeptaną roślinkę. To za jej prośbą stworzeni zostali Entowie, aby drzewa mogły się bronić przed krasnoludzkimi toporami stworzonymi przez jej męża. Potęgą, szacunkiem oraz pozycją ustępowała tylko Vardzie. W języku Eldarów (Elfów) jej imię brzmi Kementári, co znaczy Królowa Ziemi. Tych dowje małżonków grało sobie ciągle na nerwach. Aulë tworząc krasnoludy, a Yavanna tworząc Entów.

5) Irmo.
Irmo (inaczej zwany Lórien) był młodszym bratem Námo (inaczej zwanego Mandosem). Irmo był królem wizji i marzeń sennych. Zamieszkiwał najpiękniejsze miejsce na terenie całej Ardy - ogrody Lórien. Zamieszkiwały go liczne Duchy szukając odpoczynku i wytchnienia w swoich wędrówkach. To właśnie te grody Lórien próbowali odtworzyć Elfowie na ternie Śródziemia. Tamto miejsc nazywało się Lothlórien. Nie tylko jednak duchy szukały ukojenia i odpoczynku w ogrodach Lórien. Można było tam spotkać również wielu Elfów znużonych światem, ale nie tylko. Spotykało się tam też często Valarów zmęczonych noszeniem ciężkiego brzemienia ochrony Ardy.

6) Estë.
Estë była żoną Irma. Była mistrzynią w rzemiośle uleczania. Estë znana była z tego, że goiła wszelkie rany oraz uwalniała od zmęczenia. Jednak nie można jej było spotkać za dnia. W czasie, gdy świeciło słońce Estë spała na wyspie Lórellin pośród drzew. Jak widać małżeństwo to było zgodne. Wspólnie działali na rzecz leczenia oraz kojenia zmęczenia. Pozostali Valarowie korzystali z ich usług.

7) Oromë.
Oromë był potężnym Valarem. Co prawda nie tak silnym jak Tulkas, lecz gdy opętał go gniew był od Tulkasa groźniejszy. Oromë kochał wszystkie krainy Śródziemia. Nie chciał przeprowadzić się do Valinoru jak reszta Valarów. Jednak ostatecznie uległ i jako ostatni z Bogów zamieszkał w Valinorze. Oromë miłował łowiectwo. Zajmował się polowaniem. Tępił wszystkie potwory oraz dzikie bestie. Ponad wszystko lubił zwierzęta, które pomagały mu w łowach - psy i konie. Kochał również drzewa. To właśnie tej cesze zawdzięczał swój przydomek - Aldaron, co znaczy Pan Lasów. Tą cechą był bardzo podobny do Yavanny. Wierzchowiec Oromëgo był srebrzyście biały. Róg Oromëgo (Valaróma) dźwiękiem przypominał wschód słońca lub grzmot rozdzierający chmury. Swoje zwierzęta Oromë uczył sztuki polowania w lasach Valinoru, aby być tym bardziej skuteczny w polowaniu na złe stwory Śródziemia.

8) Vána.
Vána była żoną Oromëgo. Inaczej nazywano ją Wiecznie Młodą. Vána była młodszą siostrą Yavanny. Gdziekolwiek postawiła stopę natychmiast wyrastały tam kwiaty.

9) Námo.
Námo (inaczej zwany Mandosem) był starszym bratem Irmego. Mieszkał w zachodniej części Valinoru. Jego pałac nazywał się Mandos. Valar ten był strażnikiem Domów Umarłych. To pod ten właśnie adres przybywają Elfowie, którzy polegli w wojnach, aby poczekać na powtórne zejście do Śródziemia. To właśnie Mandos zwoływał duchy umarłych. Námo miał świetną pamięć. Niczego nie zapominał i wiedział wszystko. Wiedział nawet to, co się jeszcze nie wydarzyło. Chyba, że Jedyny Bóg (Eru Ilúvatar) sam jeszcze danej kwestii nie rozstrzygnął. Námo był Sędzią w Valinorze. Wyroki i sądy wygłaszał jednak tylko na wyraźne polecenie Manwëgo.

10) Vairë.
Vairë była żoną Mandosa. Była Tkaczką. Wszystko cokolwiek się wydarzyło lub miało się wydarzyć na powierzchni Ardy, Vairë wplatała w swoje tkaniny, zdobiąc nimi pałac Mandosa. Im więcej przeminęło wieków tym więcej tkanin zdobiło miejsce zamieszkania Mandosa i tym więcej mogły obserwować dusze zmarłych oczekujące na powtórne zejście do świata żywych. To małżeństwo ściśle ze sobą współpracowało.

11) Tulkas.
Tulkas przewyższał siłą i męstwem wszystkich innych Valarów. Jego głównym wrogiem był Melkor. To właśnie głównie do walki z Upadłym Valarem został powołany do życia. Jako ostatni przybył na Ardę aby wspomóc Valarów w Pierwszej bitwie z Melkorem. Ponad wszystko kochał walkę. Nie używał żadnego wierzchowca, ponieważ w biegu prześcigał każde inne stworzenie stąpające po powierzchni Ardy. Owłosienie miał złociste, a cerę rumianą. Jego orężem były tylko i wyłącznie ręce. Nie posiadał żadnego miecza.

12) Nessa.
Nessa była żoną Tulkasa oraz siostrą Oromëgo. Ona także wyróżniała się zwinnością. Kochała przede wszystkim takie zwierzęta jak sarny i jelenie. Zwierzyna ta zawsze jej towarzyszyła, kiedy ona wędrowała po pustkowiach, lasach, itd. Lecz Nessa przewyższała te zwierzęta szybkością. Ponad wszystko uwielbiała taniec. Kochała tańczyć na wiecznie zielonej trawie Valimaru. Jak widać małżeństwo to miało ze sobą wiele wspólnego, chociaż oboje zajmowali się rzeczami z grubsza odmiennymi - Tulkas walczył z Melkorem, a Nessa beztrosko tańczyła.

13) Nienna.
Nienna była siostrą Mandosa i Lóriena. Żyła samotnie. Valiera ta opłakiwała każdą ranę zadaną Ardzie przez Melkora. Gdy Eru podawał Ainurom Wielką Pieśń Nienna zamieniła ją w smutek. Mieszkała na dalekim zachodzie Valinoru- na pograniczu Świata. Rzadko odwiedzała Valinor. Okna w jej domu zwrócone były poza kręgi Ardy.

14) Ulmo.
Ulmo był Panem Wód. Również żył samotnie. Nie miał stałej siedziby. Wędrował wśród wód Ardy. Najbliżej przyjaźnił się z Manwëm. Spędzał z nim mnóstwo czasu, aż do powstania Valinoru. Jednak nie chciał się tam przeprowadzić na stałe. Odiwedzał tę krainę tylko w czasie jakiś naprawdę ważnych narad.

15) Melkor.
Ostatnim z rodu Valarów był Melkor - Upadły Valar. Początkowo rozporządzał on największą siłą. Jednak zazdrosny o względy Eru u Manwëgo zszedł na złą drogę. Przedrzeźniał Wielką Muzykę. Został wygnany. Niszczył wszystko, co stworzyli Valarowie. W końcu został uwięziony na trzysta lat. Po tym okresie udawał skruchę i został uwolniony. Jednak znów zaczął niszczyć. Po długich wojnach został wygnany poza kręgi Świata.

Początkowo Dziewięcioro, po odejściu Melkora, Ośmioro Valarów znacznie przewyższało potęgą pozostałe stworzenia, między sobą pozostając równymi. Nazywają się Aratarami, z quenyi Wzniosłymi. Zwani są także Szlachetnymi Ardy. Są to: Manwë i Varda, Ulmo, Yavanna i Aulë, Námo, Nienna i Oromë.

Stosunki między Valarami. Kolorowe strzałki symbolizują związki małżeńskie, czarne linie – więzy pokrewieństwa. Imiona Aratarów umieszczone są dookoła imienia Eru.