J.R.R. Tolkien - prawdziwy Mistrz w swojej sztuce.

Jak wskazuje tytuł, w dzisiejszej notce chciałabym się zająć postacią J. R. R. Tolkiena. Miłego czytania.

"John Ronald Reuel Tolkien nie wierzył w biografie. Prawdę mówiąc, był przekonany, że jego własne losy i utwory nie mają ze sobą nic wspólnego. Tymczasem w życiu sympatycznego profesora Oksfordu nie brak wątków, które każą nam myśleć o Śródziemiu, fantastycznej scenerii jego opowieści. Oto one: krajobrazy dzieciństwa i zakątki, do których - już jako dorosły - uciekał w marzeniach, uprzejmość, rozmowność, upodobanie do rzeczy prostych i inne ujmujące cechy charakteru Tolkiena; nieprzejednana niechęć do 'maszyn', których nie znosił w swoim otoczeniu, a przede wszystkim świadomość odwiecznej walki dobra ze złem, bardzo wyraźnej dla tego wrażliwego chrześcijanina, który po prostu musiał zdawać sobie sprawę, że własne zasady moralne wplata nieuchronnie w kanwę opowieści."

~ "J. R. R. Tolkien. Człowiek i twórca." - Teodoro Gómez.

John Roland Reuel Tolkien (1892-1973)

John Ronald Reuel Tolkien przyszedł na świat 3 stycznia 1892 roku w Bloemfontein (w Afryce Południowej), a rok później na świat przyszedł jego brat - Hilary. Bracia wraz z matką (Mabel Tolkien) opuścili Afrykę w 1895 roku, aby udać się do Wielkiej Brytanii. Niestety ojciec chłopców nie wyruszył z nimi w podróż, a w 1896 roku umarł. Owdowiała Mabel wraz z synami mieszkała przez cztery lata w Birmingham, przyjęła katolicyzm, a następnie razem z synami przeniosła się w 1900 roku do Sarehole. John Ronald został tam przyjęty do prestiżowej King's Edward School. W 1904 roku rodzina Tolkienów spędziła wakacje na wsi, a w listopadzie bracia stracili swoją matkę, która umarła mając zaledwie trzydzieści cztery lata.

W 1905 roku John i jego brat Hilary przenieśli się do domu ciotki Beatrice, a 3 lata później wynajęli pokój u pani Faulkner. To właśnie tam John poznał miłość swojego życia - Edith Bratt. W 1910 roku John Tolkien otrzymał stypendium Exhibition, które pozwoliło mu podjąć studia w Exeter College w Oksfordzie. Jego kontakty z Edith były wtedy bardzo ograniczone, ponieważ ojciec Franciszek (opiekun młodzieńców) zabraniał Johnowi się z nią spotykać. Rok później po otrzymaniu stypendium miała miejsce letnia wycieczka w Alpy. Miał miejsce również początek studiów Johna Ronalda w Oksfordzie oraz inauguracja działalności the Tea Club Barrowian Society (TCBS). W 1913 roku John osiągnął pełnoletność i mógł już bez przeszkód spotykać się z Edith. Młodzieniec zaczął w tym czasie udzielać lekcji angielskiego, a także odwiedził Francję. Natomiast rok później Edith, już jako narzeczona Johna, zmieniła wyznanie na katolickie.

Edith i John

John Ronald w 1915 roku ukończył studia z Wyróżnieniem Pierwszej Klasy. Jako, że wojna trwała już w najlepsze wstąpił w szeregi Strzelców z Lancashire i rozpoczął szkolenie wojskowe w Bedford i Staffordshire. W 1916 roku John stanął na ślubnym kobiercu z Edith, ale już w czerwcu odpłynął ze swoim batalionem do Francji. Służył jako oficer sygnałowy nad Sommą, gdzie poznał okropności wojny. W listopadzie z gorączką okopową został odesłany z powrotem do Wielkiej Brytanii.

W listopadzie 1917 roku przyszedł na świat najstarszy syn Tolkienów - John. Gdy I wojna światowa dobiegła końca, John Ronald wrócił do Oksfordu i zaczął pracę nad Nowym Słownikiem Oksfordzkim. Jednocześnie uczył w kilku pobliskich kolegiach dla dziewcząt, a w 1920 roku otrzymał stanowisko lektora języka angielskiego na Uniwersytecie w Leeds. W tym również roku miały miejsce narodziny drugiego syna państwa Tolkienów - Michaela. Dwa lata później John rozpoczął pracę wraz z E. V. Gordonem na nowym wydaniem "Pana Gawena i Zielonego Rycerza". W 1924 roku John Ronald objął stanowisko profesora języka anglosaskiego na Uniwersytecie w Leeds, a na świat przyszedł Christopher - trzeci syn Tolkienów.
W 1925 roku Tolkien wrócił na Uniwersytet Oksfordzki jako wykładowca języka anglosaskiego, a w 1930 roku zaczął pisać "Hobbita", który wyszedł drukiem w październiku 1937 roku. Rozpoczęła się również praca nad "dalszym ciągiem" powieści. W roku wybuchu II wojny światowej Tolkien udzielił wykładu na temat baśni oraz z przyjaciółmi - Charlesem Williamsem i S. C. Lewisem - założył klub Inklings. A gdy wojna się zakończyła John otrzymał nominację na stanowisko profesora języka i literatury angielskiej na Uniwersytecie Oksfordzkim.

W 1949 roku wyszedł drukiem "Gospodarz Giles z Ham" oraz dobiegła końca praca nad "Władcą Pierścieni", który trafił w ręce czytelników w 1954 i 1955 roku. W 1962 roku do czytelników trafił wierszowany utwór "Przygody Toma Bombadila", a dwa lata później Tolkien wydał "Drzewo i liść". W 1965 roku wydawnictwo Ace Books przez pomyłkę (a może nie tylko) opublikowało nieautoryzowaną edycję "Władcy Pierścieni". Dzięki temu wydarzeniu książka zyskała większą popularność w kręgach akademickich oraz znacznie zwiększyła się jej sprzedaż. W 1967 roku wyszedł drukiem "Kowal z Podlesia Większego".

W 1968 roku John Ronald i Edith przenieśli się do Bournemouth, a trzy lata później żona Tolkiena umarła, miała osiemdziesiąt dwa lata. W 1972 roku John wrócił do Oksfordu; gdzie zajął mieszkanie przy Merton College, gdzie mógł liczyć na stałą pomoc asystenta. Umarł w niedzielę, 2 września 1973 roku, mając osiemdziesiąt jeden lat.

Edith i John po latach...

Pisząc biografię J. R. R. Tolkiena wzorowałam się na książce pt. " J. R. R. Tolkien. Człowiek i twórca." autorstwa Teodora Gómez. Uważam ją za bardzo dobre źródło informacji o Johnie Ronaldzie. Użyłam jej jako pomocy, aby nie wprowadzić Was w jakikolwiek błąd i nie namącić Wam za bardzo w głowach. Jeszcze z pewnością nie raz wspomnę o postaci Profesora. A na zakończenie karykatura naszego Pisarza, która osobiście bardzo mi się podoba.